vrijdag 27 mei 2011

Rapport voor Papa of Opa, een geweldig vaderdagcadeau!!

Speciaal voor onze nieuwsbrieflezers verloten wij 5 Rapporten van Heidewietska.nl. Met het oog op de aankomende vaderdag zijn dat de Rapporten voor Papa en de Rapporten voor Opa!

Stickers Stickers

Leuke, lieve, grappige en confronterende vragen, een stickervel en ruimte genoeg om er nog iets bij te tekenen en te kleuren.
De (klein)kinderen maken er een persoonlijk en daardoor onvergetelijk cadeau van.
Een bewaarexemplaar!

Ook kans maken op een Rapport voor Papa of een Rapport voor Opa?
Schrijf je dan hier: http://www.hetkinderpunt.nl/nieuwsbrief in voor de nieuwsbrief

donderdag 12 mei 2011

Schrijfster Janneke van Bockel deelt fragmenten uit haar boek: IJskastmoeder

fragment 1 uit
IJSKASTMOEDERLeven met een aspergerkind


PRECIES

‘Mama, hoe laat is het?’ ‘Eh, het is kwart over acht’, antwoord ik op de automatische piloot. ‘Nietes! Het is 13 minuten over acht.’ O ja, sorry hoor, ik was even vergeten dat ik zo’n exact meisje heb. Kijk dan verdorie zelf op de klok, wat maken die twee minuten nou uit, ‘men’ rondt dat af, dat heb ik je toch al tig keer verteld – gromt het in mijn hoofd. Maar het heeft geen zin, want voor mijn oudste is 13 minuten over acht niet hetzelfde als kwart over acht. ‘Mama, je rijdt te hard!’ ‘Nee hoor, je mag hier 80. Laat mij nou maar rijden.’ ‘Ja, het klopt dat je hier 80 mag, maar jij rijdt 82.’ O, die verdomde digitale kilometerteller! Waarom heeft Renault bedacht dat die in het midden van het dashboard moet zitten in plaats van achter het stuur, waar bemoeit die griet zich toch mee, ik plak nog eens een pleister op die betweterige mond van haar, ieder ander kind van zes houdt zich toch niet bezig met de borden langs de weg en waarom vaart ze nou nooit eens blind op wat een volwassene doet – gromt het in mijn hoofd. Maar het heeft geen zin, want strikt genomen heeft ze gelijk. ‘Mama, we moeten nog tandenpoetsen!’ ‘Het is al laat, hoogste bedtijd. Het hoort eigenlijk niet, maar vandaag slaan we het tandenpoetsen een keertje over’, zeg ik haar op samenzweerderige toon. ‘Maar dat mag niet! En hoef ik dan ook niet mijn pyjama aan en hoef ik ook niet te plassen en ah toe, doe je nog een verhaal, of twee? Nee, niet het licht uitdoen! Pak even mijn stiften beneden, dan ga ik nog tekenen…’ Grr, nog verder van huis, ik ben zo moe en ik wilde het een keertje makkelijk doen, ik had het ook kunnen weten, dit werkt natuurlijk niet, waarom heb ik nou niet even iets langer, beter, slimmer nagedacht voordat ik dat uit mijn mond liet vallen – gromt het in mijn hoofd, maar het is al te laat.

Altijd, altijd moet ik heel goed van tevoren nadenken over wat ik zeg en doe. Weten welke gevolgen dat gaat hebben, voorzien op welke weerstanden ik ga stuiten, voorkomen dat er valse verwachtingen worden gewekt. Nooit, nooit kan ik wegkomen met een slechte dag, want die krijg ik diezelfde dag plus de dagen erna driedubbel en dwars terug op mijn brood. En dan ben ik ook nog in de weer met die mensen die zeggen dat ik het wat meer los moet laten. Ik zou ze het wel eens willen zien doen, wat langer dan een uurtje of een dag de verantwoordelijkheid dragen voor een kind waarbij je consequent moet zijn tot in de dood. Ik zou ze kunnen opvegen na 36 uur.

Volgende week nog een fragment uit IJskastmoeder!

Wilt u direct naar het boek van Janneke, klik dan hier: www.hetkinderpunt.nl/product/451/1/IJskastmoeder

Wilt u meer over Janneke en haar werk weten? Neem dan een kijkje op http://www.metamama.nl/

Moederlijm; blog door Baukje Nicolai

Moederlijm

Wij moeders hebben een speciaal soort lijm. Zeker moeders in een samengesteld gezin, maar ook moeders met een speciaal of bijzonder kind.
Regelmatig valt er iets te lijmen en dan bedoel ik niet al die bekers en glazen die een mens in zijn leven op de grond laat kletteren. Het gaat om kleine ‘breukjes’ die er zijn of die in de loop der tijd ontstaan, het kinderleed.

Een moeder probeert te lijmen. Meestal lukt dat ook. Misschien komt dat door de speciale band die moeders hebben met hun kroost. Soms lukt het even minder -met name in de puberteit- om vervolgens weer in werkzaamheid toe te nemen.

Het kan echter ook zo zijn dat lijmen haast onmogelijk lijkt. Ik ondervind dat bij mijn zoon van 15 jaar. Hij heeft een bepaalde vorm van autisme, waardoor hij de wereld om zich heen regelmatig niet zo goed begrijpt. Hij leeft op feiten. Context neemt hij moeilijk en soms zelfs helemaal niet waar. Hij loopt wat houterig. De meeste mensen merken niets vreemds aan hem. Dat maakt het misschien extra moeilijk. Ondertussen merk ik vrijwel dagelijks dat mijn moederlijm bij hem niet zo goed werkt, omdat wij elkaar niet zo goed begrijpen.

Niets is zo gecompliceerd voor een autist als een samengesteld gezin. Niets geeft een autist zoveel stress als een moeder die houdt van verrassingen. Ik weet bijvoorbeeld nooit van te voren wat ik ’s avonds ga koken, terwijl het beter voor hem zou zijn als ik dat ’s morgens al zou weten.

Om ook voor hem een goede moeder te worden, zou ik eigenlijk een speciale moederlijm moeten gaan ontwikkelen, zodat ik ook zijn breukjes kan lijmen. Het is namelijk niet zo dat hij mij op den duur beter gaat begrijpen. Dat er een soort van wakker worden zal plaatsvinden als hij 18 jaar wordt.

Een autisme- deskundige vertelde mij dat ik eigenlijk ‘de auti- bril’ moet leren opzetten om zoonlief te begrijpen. Als ik ‘zijn wereld’ beter begrijp, ontdek ik vanzelf welke extra ingrediënten ik nodig heb om mijn moederlijm ook voor hem werkzaam te laten worden.

Natuurlijk is er een veelheid aan informatie op het internet over dit onderwerp en zijn er interessante boeken te lezen en cursussen te volgen. Het is echter belangrijker om goed te luisteren naar zoonlief en hem steeds weer op feiten uit te leggen waarom iets is zoals het is. Maar zeker ook om hem keer op keer te vertellen hoeveel ik van hem houd!

Ga voor interessante boekjes naar http://www.hetkinderpunt.nl/

woensdag 11 mei 2011

Tangles, therapeutisch speelgoed

Het Kinderpunt mag 4 Tangles verloten!

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en maak kans op een Tangle! http://www.hetkinderpunt.nl/nieuwsbrief

Ze zijn oneindig leuk. Laat je verrassen door de vele kleuren, motieven en speciale Tangle Toys producten. Tangle Toys maakt je blij!
Het is een puzzel, een spel, het is een Tangle! Blijf daar maar eens van af...

Tangle Toys kun je niet laten liggen!

Tangles hebben in de Verenigde Staten, de afgelopen jaren, een goede naam opgebouwd als 'therapeutisch speelgoed'.

Enkele kenmerken:

- Het hulpmiddel bij bv. ADHD en Autisme
- Concentratie verhogend voor elke leeftijd (luisteren en toch met je handen bezig zijn)
- Goede oefening voor 'stramme handen' & handspierversterkend
- Anti-stress middel voor jong en oud
- Tangle helpt de fijne motoriek & coordinatie te verbeteren
- Tangle bevordert zowel de visuele- alsmede de gevoelszintuigen

Tangles zijn gebaseerd op het concept van oneindigheid en doorlopende beweging.
De magie in de beweging die je voelt als je met een Tangle speelt is echt therapeutisch en kalmerend voor de ziel. Als je eenmaal een Tangle in je hand hebt, kun je hem niet meer wegleggen.

donderdag 5 mei 2011

Coaching voor jongeren. Voor wie en waarom?

Mirjam Veltman
Moon Consultancy
Soms heb je van die dingen: je zit niet lekker
in je vel en kan je draai niet vinden.
Soms duurt dat kort, soms heel lang.
Het kan zijn dat je op school problemen hebt
met je klasgenoten of docenten.
Dat je gepest word, of buitengesloten.
Het kan zijn dat er thuis iets flink mis is,
tussen je ouders, de nieuwe partner van je
vader of moeder. Ruzies, conflicten, dreigen,
slaan.
Misschien heb je grote problemen met je
broer of zus.
Soms zijn er familie geheimen, over een oom
of oma, die dingen doet of heeft gedaan die
niet door de beugel kunnen.

Er zijn verschillende redenen om met een
onafhankelijk persoon te gaan praten: omdat
die niks zomaar gaat doorvertellen, veel
ervaring heeft, niets echt raar zal vinden en
jou ziet zoals jij bent.
Waar de gesprekken over kunnen
gaan:
Eenzaamheid, somberheid & pesten.
Scheiding van je ouders.
Wie je nou eigenlijk bent of wilt zijn.
Verwarrende gevoelens en twijfels over de
dood van iemand die veel voor je betekende.
Als je steeds iets doet waar je achteraf spijt
van hebt. Of over seks, als je gedwongen
word om dingen te doen.
Als je word mishandeld, lichamelijk of
geestelijk. Als je het gevoel hebt dat niemand
van je houdt en naar je omkijkt.
Of juist een gesprek over waar je goed in bent
en waar je nog sterker en beter in wilt worden.
en nog veel meer andere onderwerpen.

Wat kan je van mij verwachten:
Samen bespreken we wat jij wilt veranderen en
gaan we daarmee aan de slag. De gesprekken
duren meestal een uur, soms korter (zeker als
het beter met je gaat), soms iets langer (in het
begin is er vaak een hoop te vertellen).
Ik zal zo veel als mogelijk de afspraken met je
plannen buiten school, stage of werktijden.
Zodat jij de dingen kan doen die belangrijk voor
je zijn.

Ik heb een geheimhoudingsplicht: dat betekend
dat ik niks wat jij mij verteld zomaar aan een
tekst voor het kinderpunt
ander zou doorvertellen (behalve als de wet mij
dat verplicht en/of jij dat goed vindt).
De meeste zorgverzekeraars vergoeden de
kosten van de gesprekken als je aanvullend
verzekerd bent.
Je kan dit navragen bij jouw zorgverzekeraar.

Wat ik van jou verwacht:
Dat je gemotiveerd bent: het echt zelf wilt.
En dat je de afspraken voor de gesprekken met
mij nakomt & het op tijd laat weten als je niet
kan komen of de afspraak wilt verzetten.
Informatie:
Als je vragen hebt, iets niet helemaal duidelijk
is of je wilt je aanmelden, stuur mij dan een
mailtje of een sms.
Ik neem zo snel mogelijk contact met je op.
Als je belt; soms neem ik niet direct de telefoon
op, dan zit ik waarschijnlijk juist in gesprek met
iemand, maar ik bel je dan zo snel mogelijk
terug. Meestal kan je al binnen een paar dagen
terecht.



m o o n
c o n s u l t a n c y
w w w . m o o n c o n s u l t a n c y . n l
Praktijk voor maatschappelijk werk en coachen.
Riouwstraat 37 3312 XJ Dordrecht
Mobiel: 06-51515962
Email:
info@moonconsultancy.nlWeb: www.moonconsultancy.nl

Diagnose Autisme….en dan?

Diagnose Autisme….en dan?

Tja, daar zit je dan ….in de wachtkamer van de psycholoog. Na verschillende testen en velen vragen, volgt er een uitslag. Heeft je man of kind nu wel of geen autisme? Je voelt opwinding en angst tegelijk. Wat als…en wat dan…? Dan worden jullie naar binnengeroepen. Nog geen uur later staan jullie weer buiten met de diagnose Autisme. Versuft en verward gaan jullie naar huis. Te vroeg voor opluchting, te laat om het te ontkennen. De ontdekkingsreis is begonnen. Met ‘achtbaangevoelens’ in je buik neem je plaats op de ‘achtbaanstoel’.  “Fasten your seatbelts’…..

In de zoektocht na de diagnose vertellen veel ouders of partners van dat ze in een ‘zwart gat’ zijn gevallen. Je weet eindelijk wat het is, maar wat nu? Je wilt je kind of partner zo graag bijstaan, maar hoe en waarmee etc.?
Ik ben Sandra Hopman, autismecoach en begeleid/coach rondom autisme in de thuissituatie. Meestal krijg ik dan een SOS telefoontje. Verdrietig, vermoeid en wanhopig wordt het verhaal uiteengezet.

Ik heet het gezin welkom in het ‘land van autisme’. Welkom? Ja, welkom, want als ik samen met de gezinnen aan het werk ga, ontdekken ze een nieuwe en bijzondere taal en denkwereld.
Door mijn kennis en ervaring rondom autisme te koppelen aan de expertise binnen het gezin   (de ouders/partner zijn de experts van hun gezin), worden er naar passende handvatten en oplossingen gezocht.

Uit eigen ervaring (mijn man heeft autisme) weet ik waar de gezinnen op de ‘werkvloer’ tegenaan (kunnen) lopen, vandaar dat ik coach en begeleid in de thuissituatie.

Samen wordt er een nieuwe handleiding geschreven en gewerkt aan o.a.:

-          Zelfvertrouwen vergroten
-          Zelfstandig functioneren bevorderen
-          Vriendschappen opbouwen en onderhouden
-          Leren communiceren
-          Correcte omgang met conflicten
-          Zelfacceptatie stimuleren
-          Duidelijkheid en structuur in het gezin aanbieden

Dit zijn slechts enkele voorbeelden, want ieder mens is uniek en geen autismespectrumstoornis uit zich op dezelfde wijze, daarom is begeleiding maatwerk.

Mijn begeleiding bestaat uit het ondersteunen van de ouders/partner. Zij zijn vaak de spil van het gezin. Door gezamenlijk een ‘nieuwe’ handleiding te schrijven, ontstaat er weer hoop en moed om zelfstandig verder te kunnen. De ‘achtbaangevoelens’ maken plaats voor rust en vertrouwen. De diagnose wordt geaccepteerd en is geïntegreerd in het gezin.

Deze ontdekking zou ik jou ook van harte gunnen. Mocht je geïnspireerd zijn door mijn column of heeft je vragen over wat ik doe, kijk dan op www.buddycoaching.nl of mail naar info@buddycoaching.nl Bellen mag natuurlijk ook, ik sta je graag te woord: 06-27462657

Ik hoor graag van je!

Hartelijke groet,
Sandra Hopman

maandag 2 mei 2011

De tips van Heidi! Hikt u ook wel eens tegen de wachttijd van een afspraak aan met uw kind...

Speciaal voor Het Kinderpunt blogt Heidi Meijer regelmatig en deelt ze haar ervaringen en tips met ons. Deze keer: wachten met kinderen.

Kinderen houden niet van wachten!

Veel kinderen houden niet van wachten. Voor kinderen met autisme of ADHD is dat helemaal een enorme opgave. Het is niet ingevulde tijd. Ze weten niet hoe lang het duurt en ze moeten het meestal zelf maar invullen. Dat is net te veel gevraagd. Het gevolg is vaak dat ze gaan klieren, hangen of ander gedrag gaan vertonen om maar de aandacht van de ouder te trekken omdat ze zelf de tijd niet in kunnen vullen!
Onze dochter kan er redelijk mee omgaan. Onze oudste van 15 neemt gewoon muziek mee om naar te luisteren, maar onze jongste, Lukas is een heel ander verhaal. Lukas leeft van minuut naar minuut en wil graag alle tijd ingevuld hebben. Hij wil precies weten wat, wanneer, waar en met wie hij wat gaat doen.
Als we dus ergens heen gaan waar we moeten wachten, of we moeten een stuk rijden met de auto, dan hebben we van te voren al bedacht hoe we Lukas bezig kunnen houden.

Portable dvd speler Tijdens het rijden kijkt Lukas graag naar dvd’s van Tom & Jerry of Knabbel & Babbel; En voor onze rust kijkt hij het met een koptelefoon op. En als we ergens op visite zijn en hij kan zich echt niet meer vermaken kan hij ook nog even dvd’s kijken. Op deze manier kunnen wij ergens wat langer op visite blijven en heb je wat meer ruimte op sociaal gebied!

NintendoOok een prima oplossing voor in de auto. Wel weer met koptelefoon. (echt een uitvinding de koptelefoon. Wij zijn er erg blij mee en gebruiken hem heel vaak) Thuis zit Lukas niet zo vaak op de Nintendo waardoor het heel leuk blijft als hij er in de auto weer op mag of tijdens het wachten.

Donald DuckGroot succes bij ons voor alle kinderen. De DD wordt gelezen tot hij versleten is. Ze kunnen hem met gemak 100x lezen. Het blijft blijkbaar leuk. Wij hebben een abonnement op het tijdschrift en we bewaren ze dus allemaal, maar ook de pockets zijn een succes. We hebben altijd een stapel in de auto liggen en Lukas heeft steeds andere DD mee in zijn tas als hij met de taxi van en naar school gaat!

SpelletjesIn de wachtkamer van het ziekenhuis, karakter of de huisarts doen we meestal spelletjes zoals:
- ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is….. (noem de kleur van het voorwerp dat je in je hoofd hebt)
- woordslang (je begint met een woord en de ander moet een nieuw woord maken met de laatste letter van jouw woord etc.) Je kunt het ook met sommen doen. Met de uitkomst van een som moet dan een nieuwe som gemaakt worden.

BoekenFavoriete leesboeken of prentenboeken werken ook heel goed. De Wally boeken houden Lukas uren zoet. Er is nu zelfs zoek Wally voor op de Ipad!
Drinken en eten
En voor de zekerheid neem ik altijd wat eten en drinken mee. Je weet nooit of het een keer lang uitloopt en geheid dat ze dan dorst en trek krijgen….
Dit alles samen maakt bij ons het wachten inmiddels een stuk makkelijker. Ik hoop dat jullie er op die manier ook wat aan zullen hebben.

Veel wacht plezier!
Heidi Meijer
http://www.levenmetautisme.com/