maandag 17 januari 2011

“Gewoon kind kunnen zijn, ook als je anders bent”

Hoe gaat een lief maar chaotisch en druk kind om met een probleem? En hoe doet een wat meer in zichzelf gekeerd en aan rituelen vasthoudend kind dat? Leonie Spronk – zelf moeder van een bijzonder kind – schreef er een boek over: Woppe en Joppe en een heel bijzonder kalfje.

leonie spronk
De auteur woont en werkt sinds vijf jaar in een prachtig plattelandsgebied in Drenthe. Welke kant zij vanuit haar huis ook opkijkt, ze ervaart altijd de groene, landelijke omgeving. Juist die natuurlijke rust en ruimte brachten haar en haar kinderen veel goeds, in het bijzonder haar middelste zoon. Hij had het zwaar omdat hij vanuit zijn anders-zijn vaak niet werd begrepen. Dat leidde tot frustraties, boosheid – die hij steeds vaker op zichzelf richtte –, neerslachtigheid en verdriet. Zij worstelde met hem mee en bleef zich maar afvragen: waarom doet hij zoals hij doet? Ze betrok het gedrag van haar zoon ook op zichzelf. Wat doe ik niet goed? Waarom begrijpen we elkaar niet? Waarom lukt het me niet om hem op te voeden?

Waarom dit boek?
Eenmaal daar, op het platteland, leek het alsof grote problemen kleiner werden. Leonie en haar zoon werden er rustiger. “Dat was het moment dat alles op zijn plek viel. Net alsof ik weer grond onder mijn voeten kreeg. Ik twijfelde bijvoorbeeld al jaren aan het laten onderzoeken van mijn zoon, maar ineens wist ik dat het goed was om het te doen. De diagnose was geen schok, het gaf mij juist veel meer richting in ons dagelijks bestaan. Ik wist eindelijk wat ik zelf kon en moest veranderen aan de manier waarop ik hem opvoedde. Hoe ik weer grip kon krijgen op onze situatie. En, niet minder belangrijk, er kwam eindelijk begeleiding op school, al ging dat met vallen en opstaan. Maar het meest ontroerd raakte ik nog door het contact dat hij maakte met de beesten op de boerderij van mijn nieuwe liefde. Ik zag hem opener worden, meer kind. Ik huilde van blijdschap, het zat diep. Het is zo belangrijk dat een kind gewoon zichzelf kan en mag zijn! Dat is de basis van een stabiel en liefdevol leven. Ik wist direct dat ik dit te mooi vond om alleen voor onszelf te houden. Ik wilde meer kinderen laten delen in dit geluk. En zo ontstond het verhaal voor het boek in mijn hoofd.”

Zorgboerderij
Toch was het schrijven van ‘Woppe en Joppe en een heel bijzonder kalfje’ niet de enige stap. “Ik wilde kinderen en hun ouders de kans geven om hier werkelijk te zijn en het platteland te beleven. Henk, inmiddels mijn man, was toen nog wat voorzichtig, maar ik was dolenthousiast over het starten van een zorgboerderij, alléén voor kinderen. We volgden een oriëntatiecursus, uiteindelijk wil je je wel goed voorbereiden. Maar het gevoel werd alleen maar sterker. Ik wist ook dat het zou passen bij ons gezin, al hebben mijn jongens en ook de kinderen van Henk niet direct staan te springen. Dat begrijp ik ook wel. Maar het heeft goed uitgepakt. We hebben een prachtige middenweg gevonden tussen het samenzijn met onze eigen kinderen en het delen van ons plattelandsbestaan met andere kinderen uit onze omgeving.”

Belevingswereld
Heel bewust heeft Leonie het boek vanuit de belevingswereld van bijzondere kinderen in de leeftijd van ongeveer acht jaar geschreven. “Kinderen zijn mijn drive, zij ontroeren en inspireren mij. Vanuit hun puurheid confronteren ze me ook met mijzelf. Ik wil mij kunnen verplaatsen in hun denken, voelen, ervaren en doen. Het helpt me om contact met ze te maken, om het samen leuk te hebben. Die vertaalslag heb ik in het boek willen maken. Misschien is het daarom óók een aardig boek voor vaders, moeders, familie, leerkrachten en begeleiders.”

Diagnoses
‘Woppe en Joppe en een heel bijzonder kalfje’ is erg geschikt voor kinderen die zelf kunnen lezen, maar het is ook een goed voorleesboek. Of de lezertjes zelf een psychosociale of psychiatrische beperking hebben, zoals autisme, NLD of ADHD, is volgens de auteur niet zo van belang. “Er zijn ook kinderen die net geen diagnose hebben, maar van tijd tot tijd wel hyperactief en impulsief kunnen zijn. Of extreem verlegen of teruggetrokken. Ik heb me niet op het terrein van diagnoses willen begeven. Inmiddels gruwel ik zelfs een beetje van al die stempeltjes, dat ze nodig zijn om in aanmerking te komen voor extra begeleiding of zorg. Dat zou anders moeten. Ik ben bovendien geen psychiater of orthopedagoog. Ik ben moeder van een bijzonder kind en ook een beetje boerin. Die graag het verhaal van bijzondere kinderen vertelt.”

Woppe en Joppe en een heel bijzonder kalfje kost 12,95 en is te koop bij Het Kinderpunt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten